Als kind kon ik met verwondering naar de wereld kijken. Ik begreep weinig van wat ik zag gebeuren. Het was veel en druk en ik kon er weinig mee.
Al snel kwam de gedachte op dat er iets niet klopte. Ik iets miste iets wat andere blijkbaar wel hadden.
“Ik was niet zoals ik hoorde te zijn”
Ik ‘bruiste’ en ‘bewoog’ (sprak en deed) niet zoals ik anderen zag doen.
Als 11-jarig meisje besloot ik op zoek te gaan naar wat ik miste.
Ik vond het niet, hoe ik ook zocht.
Pas toen ik bijna 50 werd, maakte ik er spontaan kennis mee.
Ik werd geconfronteerd met ‘het bruisende Leven’ in mij, dat zo krachtig was, dat het mij fysiek in beweging bracht op een manier die ik niet van mezelf kende. Ik praatte ineens als Brugman, met name over alles wat er intern bij mij gebeurde.
Een compleet nieuwe wereld openbaarde zich, waar ik me opnieuw over verwonderde. Maar ik wist direct dat dit voor mij het ware Leven was…..
Vijftig jaar lang had ik het Leven ge-leefd, zonder het daadwerkelijk te be-leven. Nu ik ‘het Leven’ daadwerkelijk voelde bruisen en stromen, wist ik wat ik al die tijd gemist had.
Voor mij was niets meer hetzelfde. Ik reageerde ‘gevoelig’ op wat men zei. Woorden (b)leken een andere betekenis te hebben gekregen. net als het ‘Leven’ zelf, waardoor het was alsof iedereen een andere taal sprak als ik…
Geleid door de krachtige energie en de bron van wijsheid van het Leven zelf, mocht ik opnieuw tot ontwikkeling komen.
♥♥♥♥♥♥♥♥
In en met mij gebeurde er van alles waar ik me over verbaasde en niets mee kon behalve waarnemen. Ik vertaalde deze ervaring als een wedergeboorte in een volwassen lichaam.
Ik nam veel waar, veel meer dan voorheen. Het was alsof alles ineens helder was geworden en lichter. En het voelde zuiver goed, waardoor ik alles ook liet gebeuren…
Ik realiseerde me direct hoe waardevol de ervaringen waren en dacht dat dit het deel was wat iedereen wel kende, maar wat ik in mijn ontwikkeling gemist had….
Tot ik (veel later) tot het besef kwam dat niemand dit deel van het proces herkende. Heel langzaam drong het besef door dat we als mens eigenlijk heel weinig over onszelf weten.
We leren, in grote lijnen, hoe ons lichaam is samengesteld, maar niemand vertelt ons hoe alles wat er met en om ons heen gebeurd, eigenlijk tot stand komt…..
Logisch ook. In het begin van ons leven beschikken we nog niet over de vaardigheden die nodig zijn om dat wat we ervaren vast te leggen of door te geven (praten en schrijven) En als een kind er wel over vertelt dan wordt er nauwelijks naar geluisterd…..
Die ervaring had ik zelf ook. Wat ik vertelde leek bij anderen niet binnen te komen. Dat frustreerde enorm en bracht gedrag en woorden teweeg, die vaker negatieve gevolgen hadden dan positieve. “Daar moest ik iets mee….”, maar ik was slechts waarnemer over mijn lichaam…..
Ik volgde en onderzocht elke beweging van begin tot eind en kreeg daardoor steeds meer inzicht in alles wat er in, met en om mij heen gebeurde. En hoe mijn lichaam hier als vanzelf op reageerde.
Na verloop van tijd begon ik patronen te zien. Eerst in de vorm van steeds terugkerende bewegingen en vervolgens langzaam aan meer details. De inzichten die ik kreeg door alles te volgen, zorgden ervoor dat ik (be)grip kreeg op de bewegingen van mijn lichaam en daarmee ook op het verloop van mijn leven.
Jarenlang onderzoek heeft mij veel inzicht gegeven in hoe alles in ‘het Leven’ verloopt en wat wij daar nu als (individueel) mens in kunnen doen.
Inzichten die ik nu met liefde doorgeef. ♥
Wil jij ‘het (of jouw) Leven’ meer be-leven en jezelf (en anderen) beter begrijpen?
Bel me dan voor een kennismakingsgesprek of training: 06-48860744.
Ik ontmoet je graag.
Warme groet, Esther
