DE OPLOSSING VOOR VEEL PROBLEMEN IS DICHTERBIJ DAN WE DENKEN!
En al die tijd zien we het niet….
We staan op de vooravond van 2021. Met het vaccin in het vizier lijkt de rust bij veel mensen wedergekeerd. Er is sprake van ‘het nieuwe normaal’, maar hoe ziet dat eruit? Moeten we voor eeuwig afstand houden? Mondkapjes dragen? Daar wordt de levensvreugde (levensenergie) van de meeste mensen niet echt van aangewakkerd, eerder getemperd.
Er is een duurzame oplossing waar alles en iedereen beter van wordt. Waarbij de ‘strijd’ die we allen voeren, met onszelf, met de politiek (i.v.m. de maatregelen) en de discussies hierover met elkaar, langzaam zal verdwijnen, en er vanzelf meer rust, vrede en heelheid zal komen. En wie wil dat nu niet?
Laten we in de eerste plaats Mark Rutte, Hugo de Jonge en alle andere leiders over de hele wereld bedanken voor het (tijdelijk) stilzetten van bepaalde activiteiten. Zeker niet direct voor iedereen te begrijpen en te accepteren, maar bedoeld of onbedoeld(?) hebben zij hiermee precies gedaan wat nodig was (en is).
Dankzij het virus en de genomen maatregelen is namelijk de snelheid waarmee ‘de wereld draaide’ (zich ontwikkeld heeft) doorbroken en vertraagd. Hoe fijn is dat, want de aarde en de gehele mensheid begonnen aardig ‘uitgeput’ te raken. Hoog tijd dat er iets gebeurde.
Eerst nog even wat punten van ‘het oude normaal’ op een rij. In het oude normaal:
- Lijken we steeds harder te moeten werken om tot een doel, of goede resultaten te komen. Hierdoor is er minder ruimte is om te ontspannen, spontane dingen te doen. Alles ‘moet’ volgens afspraak en resultaten die niet gaan zoals ‘verwacht’ (bedacht) worden door onszelf en anderen veroordeeld en als negatief
- Is er een ‘overvloed’ (groot aanbod) van voedingsmiddelen, artikelen, opleidingen, functies, etc. De keuze is reuze, maar daardoor niet per definitie makkelijker geworden.
- Kunnen we ‘de hele wereld’ overzien, dus ook de ontwikkelingen die daarin plaatsvinden.
De nieuwe ontwikkelingen komen niet alleen sneller in beeld, maar worden vervolgens ook sneller door anderen opgepakt. Logisch dat de ontwikkelingen de afgelopen decennia sneller gingen dan ooit.
- Hebben veel van de tegenwoordige ontwikkelingen als doelstelling het comfort, gemak of het plezier van de mens te vergroten, wat echter ten koste gaat van onze gezondheid.
Het ‘gemak’ leidt tot minder beweging die we vervolgens op een andere manier proberen te compenseren. We ‘moeten’ tijd vrijmaken om te sporten en te ontspannen.
Daarnaast zorgt het grote aanbod in entertainment ervoor dat we de creativiteit van het eigen brein steeds minder hoeven te gebruiken.
Vooral het laatste punt is iets waar we als mensheid ‘last’ van ondervinden, al zijn we ons daar nauwelijks bewust van. Het brein wordt al jaren actief ‘in beweging gehouden’ door alles wat om ons heen gebeurt. Het hoeft niet meer zelf te denken dankzij het grote aanbod wat er is. We denken minder na over wat we zelf kunnen of willen, omdat er al zoveel paden zijn uitgezet. Waarom zouden we iets anders doen dan deze volgen? Het van oorsprong actieve en creatieve brein van veel mensen is lui geworden.
We worden inmiddels dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van ‘het oude normaal’. We zijn als mensheid fysiek en mentaal aan het ‘verzwakken’. Mensen met overgewicht, ziektes, burn-out, gedragsproblemen bij kinderen, psychische instabiliteit, etc. We leven langer, maar met meer gezondheidsproblemen.
Wat kunnen we daaraan doen?
We kunnen niets veranderen aan het grote aanbod wat er is, al zouden we dat willen. Wat we wel kunnen veranderen is de eigen koers.
Door een kleine wijziging aan te brengen in onze manier van denken, beïnvloeden we de richting van het ‘het nieuwe normaal’ ten gunste van onszelf.
We zijn allemaal moe van het harde ‘werken’ en van alles ‘moeten’. De oplossing moet dus makkelijk zijn. Gelukkig is die er. Het enige wat we hoeven te doen is:
Onszelf bij alles wat we willen hebben of doen alleen maar de vraag te stellen:
“Is dat wat ik nu wil (doen), goed voor mijn welzijn of verzwak ik daarmee mezelf of anderen?”
(M.a.w. is dit de richting die ik op wil?)
Wat zouden de gevolgen kunnen zijn als we dat doen?
- We maken onszelf verantwoordelijk voor de eigen gezondheid.
- We maken ongemerkt toch gezondere keuzes.
- Anderen voelen zich minder afgewezen, vanuit de wetenschap dat ieder zichzelf qua gezondheid centraal stelt.
- Goed voorbeeld doet goed volgen: We geven de kinderen gezonde normen en waarden mee.
- Een ‘natuurlijke’ vermindering van het aanbod. Wat we niet kopen zal vanzelf verminderen en/of verdwijnen.
En wat te doen met de mensen die door de maatregelen van het afgelopen jaar in de problemen zijn gekomen? De mensen met minder of geen inkomen, waardoor de eerste levensbehoeften in gevaar komen?
Het afgelopen jaar hebben we laten zien hoe betrokken we zijn als het om elkaars welzijn gaat.
Ik heb het grootste vertrouwen dat de meeste mensen ook de helpende hand bieden als iemand uit de naaste omgeving aangeeft dat er een tekort dreigt op de volgende 2 basisbehoeften.
- Veiligheid: een dak boven het hoofd, een plek waar men ten alle tijden ‘thuis’ mag komen.
- Voeding voor het lichaam en brein:
- Zuurstof
- Eten en drinken
Het is daarbij wel belangrijk dat men daarbij de trots en schaamte voorbij gaat en zich duidelijk uitspreekt over dit tekort. Daar hebben we een stem voor gekregen, om hulp te vragen voor wat nodig is (en niet om daarover te oordelen).
Alle andere behoeften als zekerheid, groei, variëteit, in verbinding zijn, bijdrage etc. zijn ‘bijzaak’, in die zin dat ze altijd in een bepaalde mate aanwezig zijn, en andere mensen daarin geen helpende hand kunnen bieden. Ieder ervaart deze behoeften namelijk op een andere (eigen) manier.
Zo eenvoudig kunnen we zelf richting geven aan ‘het nieuwe normaal’, waar we allemaal beter van worden. Doen jullie mee?
